అంతర్జాతీయ అంతర్జాల ఏకదిన శతావధానం

చేయ నష్టావధానమ్ము స్థిరము మీర

నంశములయందు భావమ్ములందగింప

నందు నప్రస్తుతమ్ముగా నమరియున్న

శారదకు బాధ కలుగగ శాంతి మనకు

శ్రీమహాహరిన్ కనంగ సిద్ధరూపుడౌ భువిన్

క్షేమమున్ దలిర్పగా ప్రకీర్తికాంత భర్తయై

ఈ మహిన్ వరింపవచ్చె - నెంచ జాలు హృద్ధ్వనిన్

రామమందిరమ్ములేల రాక్షసుల యుపేక్షలో

అన్నులమిన్నయైన మృదులాంగన చెంత వసంతసేనకున్

మన్నన చేయు భంగి మొహమాటపు మాటల మాటగాడిగా

ఎన్నొ విధాల పల్కెనిటు నెన్నగ బేల! శకారుడక్కటా!

"కన్నులు నాలుగు గల్గి దశకంధరుడేగెను శాంతి దూతయై!"

ఉద్వేగంబున తారకాపథమునం దుత్సాహమేపారగా

విద్వన్మూర్తి శుభప్రయాణ గరిమన్ వేగంబుమై జేరి, శ్రీ

మద్విఖ్యాత మహీజగాంచె పయినన్ మండించె క్షిప్రాశు రం

గ-ద్వాల ప్రభవాగ్ని; కాల్చెగద లంకాపట్టణంబున్ వడిన్!

(రంగత్ + వాల)

వినుడోయంచు హితోపదేశమున తా విన్పించె నారాయణుం

డనయంబున్ నరుడొందుచున్ ఘనముగా నార్జింపగా ద్రవ్యమున్

కనగా లేవు! జరామృతుల్! సతమదే కాంక్షించి - లబ్ధిన్ గొనన్

ధనమే ముఖ్యమటంచు నేర్పవలె విద్యా బుద్ధులన్ సద్గురుల్!

స్థిరమతి యౌచు సేవలిడి, చెయ్వుల మంచినొనర్చి యెంతయున్!

కరము ధనార్తులన్ గనుచు కామితముల్ నెరవేర్చుచుండినన్!

పరులను త్రెళ్ళజేయక యపాయము నెంచక యున్న - "ఎన్నికన్"

పరుల హితంబు గోరెడు కృపామయుడే "పతితుండు" నాఁ దగున్!

ఏడుకునేండ్లు మాట తరియింపగ ముక్తిపథంబు భార్యయే

తోడుగ గంగరాగ నొక తోరపు భక్తుడు గుర్రమొక్కటిన్

బాడుగనాగ తెచ్చె, నది పారగ, చేసెడిదేమిలేకయే

గాడిదనెక్కి శంకరుడు గంగను గైగొనిపోయె కాశికిన్!

కృషిగని దేవదానవుల కింకను మాన్పగ నాదిదేవుడే

విషమును త్రాగె; మాధవుడు వింతగుచున్ పరమానురక్తితోన్

ధిషణ చెలంగ మోహినిగ దివ్యసుధారస మొప్పుగా భళీ

సుషమ వహింప దేవతల సొత్తుగ జేసె శుభౌచితీక్రియన్!

దోర్ధీరత్వము సన్నగిల్లె, పలుకున్ దోషప్రయుక్తంబునై

నిర్ధారింపగలేక రాజ్యరమనే, నిద్రించు నిశ్చేష్టుడై,

వర్ధిష్ణున్ - సుతునిన్ - యయాతి యడిగెన్ ప్రాయంబు - పూరుండిడన్

వార్ధక్యంబున ప్రేమగీతి పలికెన్ వాత్సల్య ముప్పొంగగాన్!

ధీమహితత్త్వమున్ చెలగ దిక్కుల యందున శాంతినిండగా

ప్రేమయె శాశ్వతంబని వరింపగ సత్యము బోధసేసె; నే

మేమి వచించినన్ పిఠకమేయని యందు తథాగతుం గనున్

రాముడుగాదు రాముడట - రామచరిత్రను చూచినంతటన్

సృ గ్జ్యాముక్త విశేషవాక్కులనగా క్షేమంబుమై గూర్చు ద్యో

ది గ్జ్యో తిష్యమునందు నొజ్జయగుచున్ దీవ్యత్ ప్రభారాశిచే

వాగ్జ్యోతుల్ వెలిగించె శుక్రుని గనన్ భవ్యంబునౌ నీతితో

వాగ్జ్యోతిన్ వెలిగించి దానవుడు సంపాదించె వాణీకృపన్!

జటలన్ గల్గిన వాని, జన్మ నుడుపన్ జాలంగ దక్షుండునౌ

నిటలాక్షున్, పతిగాగ కోరుకొనుచున్ నిష్ఠాగరిష్ఠాత్మయై

జటిలంబైన తపస్సునన్ గిరిజ - యోజన్ పిల్చెనే - వాని పే

రట "సారంగధరుండు" రాడట పదే రమ్మంచు ప్రార్థించినన్!

"చిత్తము నందునుండు, తన చిత్తము మెచ్చెడు భంగి నేగు, నై

మిత్తిక కర్మలన్ గనగ మిశ్ర ఫలంబుల నిచ్చుచుండు, నా

’విత్తము’గా గుణాగుణ సువీక్షణముల్ ’రమ’ యెంచదంచు మీ

అత్తను నమ్మబోకుమని" ’అవ్యయు’డే తన ’జామి’తో ననెన్!

భార్య భరించునట్టిదని భాగ్యవతంసులు చెప్పవింటి, యా

భార్య దధి ప్రమాణమయి భారము చే నవనీతమిచ్చు, యా

భార్యయె కష్టకాలమున భర్తకు దన్నుగ నిల్చియుండు, త

ద్భార్యను కష్టపెట్టుటయె భర్తకు ముఖ్యము మెప్పునందగాన్!

భీమయుద్ధంబు చేయగా వరలె విభీషణున్ మించిన యొకడులేడు;

స్వామి వాహిని దాటింప నావలో సద్భక్తిచూపిన జాణలేడు;

ధీమహత్వము నిండగా కపులచే దేవిని వెతకించు దిట్టలేడు;

రామభక్తులలో మేటిరతనాలు రాజత్రయము మించు రాజులేరి?

కృష్ణుడనంగ నర్జునుడు - కృష్ణయె ద్రౌపది యౌ నెఱింగినన్

కృష్ణుడనంగ వ్యాసుడట; కృష్ణమయంబగు నేత్రపర్వమా

కృష్ణ కథాంకురమ్ము పరికింపగ నా ’జయ’ కావ్య; మట్లుగా

కృష్ణను కృష్ణునిన్ మరియు కృష్ణుని జూచితి భారతంబునన్!

"ఇక్కట్లెన్నియొ గల్గగా, ముడుపులందివ్వంగ నా స్వామికిన్

చక్కంబెట్టెడు నాథుడంచు కడితిన్ స్వాంతంబు రంజిల్లగా

నక్కో! యెయ్యడ బెట్టినావు? గొనితేవమ్మాయి! యీ ముడ్పు!  రా

మక్కా బోవలె వేంకటేశ్వరునికిం సంప్రీతిగా మ్రొక్కగన్!"

ఆత్మీయులెల్ల జేరుచు

నాత్మారాముండు నలర నతినందమిడన్!

నాత్మ గృహమ్మును జేరగ

ఆత్మగరుత్ముండయ్యె నాశ్చర్యముగన్!

అల్లారు ముద్దుసేయక

పళ్ళెరమున కూర సర్దు పద్ధతి తెలుపన్

ఇల్లాలిని పతియిటులనె

క్రుళ్ళిన వంకాయ మేలు కూరకు,నెపుడున్!

వెన్నుడు కేలనెత్తగను వేడుకతో  గిరినిల్చు ఠేవకున్

పన్నము నట్లు రాళ్ళు తెగ వర్షము నట్లుగ నేగుదెంచగా

మిన్నును భూమియున్ కలియ మిక్కిలి ఘర్షణమందె నయ్యెడున్

అన్నయు దమ్ముడున్ బెనగ నాతురజెందిరి శక్రగోపకుల్!

చెలగ మహారణంబు విరచించిన యట్టి పర ప్రవాహినిన్

అలుగులు ఖడ్గధారల నొకానొక వీరుడు బాలచంద్రుడున్

కలియగ జొచ్చి చంప నలగాముని, చంపె నృసింహరాయనిన్!

ఎలుక వధించె నేనుగు నహీన బలంబున విక్రమించుచున్!

కామక్రోధములెల్లడ

స్వామీ పెల్లుబికె ననుచు సంవేదనతో

ఈ మహి కలియుగమందున

రామపదము తాకి నాతి రాతిగమారెన్!

రశ్మిన్ గ్రక్కుచు గ్రీష్మ తాపమున నుగ్రావస్థతో భానుడే

అశ్మంబుల్ చెదరంగజేయ నకటా నార్తుల్ వ్యధల్ నిండెనే

కాశ్మీరంబును మోది మోదమిడగా కల్పెంగదా భారతిన్

కాశ్మీరంబున వెన్నెలల్ గురిసెగా కంజాప్తునిన్ గాంచినన్!

ఒనరంగ రామ నవమికి

కనులకు పర్వంబు రామ కళ్యాణంబే!

విను వీథి భజన సలుపగ

 హనుమంతుడు;  పెండ్లియాడె  నవనిజ సీతన్!

అస్ఖలితుండన సతియెడ

నే  స్ఖలనము వలన పుత్రినిన్ గొనగను వీ

ర్య స్ఖలనము చేయునతడు;

అస్ఖలిత బ్రహ్మచారికార్గురు పుత్రుల్!